Handschriftanalyse is zowel een kunst als een wetenschap. Of je nu handschriftvoorbeelden wilt vergelijken voor de lol of voor juridische of forensische doeleinden, je hebt een scherp oog nodig. De eerste stap is het verkrijgen van voorbeelden, die doorgaans een voorbeeld in kwestie bevatten en verschillende documenten waarvan u weet dat iemand ze daadwerkelijk heeft geschreven. Bestudeer elk document afzonderlijk en zoek naar formele, opmaak- en stilistische eigenaardigheden. Bepaal of monsters een van deze subtiele kenmerken delen en vorm een conclusie over het auteurschap van de documenten op basis van uw bevindingen.
Stappen
Deel 1 van 3: Geschikte monsters verkrijgen
Stap 1. Vraag om voorbeelden als je handschrift voor de lol vergelijkt
Als je gewoon wilt oefenen met het vergelijken van handschrift, vraag dan vrienden of familieleden om voorbeelden te schrijven. Laat een paar mensen elk 2 of 3 notities schrijven en vraag hen om de notities door elkaar te halen voordat ze aan jou worden gegeven. Kijk dan of je kunt zien welke aantekeningen door dezelfde persoon zijn geschreven.
Je kunt ook elke persoon om een voorbeeld vragen waarvan je weet dat ze het hebben geschreven en proberen de aantekeningen bij de juiste persoon te plaatsen
Stap 2. Raadpleeg een advocaat als u stalen moet vergelijken voor een juridische kwestie
Als uw probleem veel ernstiger is, kan een rechter iemand bevelen om handschriftvoorbeelden te verstrekken ter vergelijking. Een advocaat kan u helpen uw opties te bepalen en een professionele forensisch analist aanbevelen.
Stap 3. Vergelijk originele documenten in plaats van fotokopieën
De duivel is in de details! Onderzoek waar mogelijk originele documenten, die meer details onthullen dan fotokopieën. Lijndikte, subtiele retouches en andere kleine details zijn mogelijk niet zichtbaar in gekopieerde voorbeelden.
- Meestal vergelijk je een bekend monster met een ondervraagd monster. Een bekend voorbeeld is een document waarvan u redelijk zeker weet dat een schrijver het heeft samengesteld. Een ondervraagd voorbeeld kan al dan niet door die schrijver zijn samengesteld.
- Als er geen originele voorbeelden beschikbaar zijn, kunt u nog steeds conclusies trekken op basis van lettervorm, stilistische eigenaardigheden, rangschikking en andere kwaliteiten die zichtbaar zijn in gekopieerde documenten.
Stap 4. Verkrijg, indien mogelijk, zowel gevraagde als verzamelde bekende monsters
Gevraagde documenten zijn voorbeelden die iemand voorbereidt en indient ter vergelijking. Verzamelde voorbeelden, zoals brieven en ondertekende formulieren, zijn documenten die iemand heeft gemaakt zonder te weten dat ze zouden worden gebruikt in een handschriftvergelijking. Beide hebben voor- en nadelen, dus gebruik beide waar mogelijk.
- U weet zonder enige twijfel dat iemand een gevraagd document heeft samengesteld als u ze het ziet schrijven. Omdat ze echter weten dat het ter vergelijking zal worden gebruikt, kunnen ze proberen hun handschrift te verbergen.
- Een verzameld document is minder snel vermomd, maar je kunt er niet helemaal zeker van zijn dat de schrijver het daadwerkelijk heeft samengesteld.
Stap 5. Vergelijk de ondervraagde voorbeelden met vergelijkbare voorbeelden
Kies bekende documenten die in dezelfde categorie passen als uw ondervraagde voorbeeld. Als u bijvoorbeeld probeert te achterhalen of iemand een volledige brief heeft geschreven met cursief, vergelijk deze dan met een brief waarvan u weet dat die persoon heeft geschreven.
U zult gemakkelijker 2 vergelijkbare documenten kunnen vergelijken en uw resultaten zullen betrouwbaarder zijn
Stap 6. Gebruik bekende monsters die rond dezelfde tijd zijn bereid als de ondervraagde monsters
Handschrift verandert in de loop van de tijd als gevolg van verschillende factoren. Als uw ondervraagde monster gedateerd is, probeer het dan te vergelijken met verzamelde monsters die rond die datum zijn geschreven. Opgevraagde documenten zijn het beste als het onbekende monster recent is samengesteld.
Het verkrijgen van steekproeven met vergelijkbare datum is vooral belangrijk bij het vergelijken van steekproeven die zijn geschreven door kinderen en ouderen. Handschrift verandert naarmate kinderen ouder worden en kan verslechteren naarmate ze ouder worden of ziek worden
Stap 7. Zorg voor 20 tot 30 herhalingen als u signature-samples vergelijkt
Mensen ondertekenen hun handtekening niet elke keer op dezelfde exacte manier. Als je genoeg monsters hebt, kun je een gevoel krijgen voor iemands natuurlijke variaties en kenmerken die consistent zijn in hun handtekeningen.
Een nauwkeurig gereproduceerde handtekening is een rode vlag voor vervalsing
Deel 2 van 3: De monsters onderzoeken
Stap 1. Evalueer formele kwaliteiten, zoals de vorm, rondingen en hoeken van letters
Begin met goed naar elk document te kijken en let op de specifieke manieren waarop de schrijver van elk voorbeeld brieven vormt. Onderzoek de slagrichting en leesbaarheid, de lettergrootte en of de lussen afgerond of gehoekt zijn.
Controleer bijvoorbeeld of de schrijver een "M" maakt met 2 opwaartse bogen of met een puntige kronkel. Kijk of ze een "8" maken met 2 individuele cirkels of met 1 doorlopende slag
Stap 2. Onderzoek het lijngewicht en de kwaliteit van elk monster
Kijk of de letters zwaar zijn, alsof de schrijver tijdens het schrijven meer druk op de pen of het potlood heeft uitgeoefend. Is het lijngewicht consistent in een document, of zijn er plaatsen waar lijnen vetgedrukt zijn en andere waar lijnen dun zijn?
Zoek daarnaast uit of lijndiktes vervagen doordat de inkt bijna op is. Zoek naar plekken waar de inkt mogelijk is uitgedund en die de auteur heeft getraceerd om duidelijke letters te vormen
Stap 3. Inspecteer de rangschikking, hoogte en relatie tot de basislijn van de letters
Zoek naar eigenaardigheden zoals hoofdletters die onder hun basislijn zitten of naar de bovenstaande basislijn gaan. Controleer op voorwaartse of achterwaartse hellingen, gebundelde of losse groepen en andere opmaakfouten.
De basislijn is de onderste regel of denkbeeldige lijn waarop alle letters zitten
Stap 4. Let op stilistische kenmerken, zoals hoofdletters en verfraaiing
Een schrijver kan bijvoorbeeld altijd een hoofdletter "N" gebruiken, maar anders gebruikt hij de juiste hoofdletters. In een cursief geschreven journaalboeking vindt u mogelijk overdreven streken aan het einde van elk woord, of dramatische lussen in het voorbeeld. Als alternatief gebruikt een cursieve schrijver misschien gesloten, schuine tekens voor letters zoals "b", "f" en "p" in plaats van ronde, open lussen.
Stap 5. Zoek naar retouches, aarzelingen en andere tekenen van onnatuurlijk schrijven
Trillende lijnen, retouches en andere vreemde tekens kunnen erop wijzen dat de schrijver probeerde hun handschrift te verbergen of de stijl van iemand anders na te bootsen. Houd er rekening mee dat onzekere tekens een rode vlag zijn, maar geen absoluut bewijs van vervalsing zijn. Weifelende regels kunnen bijvoorbeeld te wijten zijn aan het feit dat de schrijver koud of angstig is.
Stap 6. Controleer op herhaalde spelling- en grammaticafouten
Hoewel formele en stilistische kenmerken de meest concrete vormen van bewijs zijn, kunt u ook informatie halen uit de inhoud van een monster. Gedeelde woordwisselingen en herhaalde spel- en grammaticale fouten kunnen erop wijzen dat twee documenten een auteur delen. De merken zelf zijn echter belangrijker dan de inhoud.
Veel mensen spellen dezelfde woorden verkeerd of gebruiken hetzelfde jargon. Alle handschriften zijn echter uniek, dus de markeringen zelf leveren een sterker bewijs van het auteurschap van een monster
Deel 3 van 3: Een conclusie vormen
Stap 1. Spot vervalste, precies identieke handtekeningen
Als u handtekeningen vergelijkt, is de gemakkelijkste manier om een vervalsing op te sporen, te controleren op tracering of simulatie. Als 2 handtekeningen precies hetzelfde zijn, en je weet dat 1 authentiek is, is het bijna zeker dat de andere een vervalsing is.
Identieke handtekeningen zijn het meest voor de hand liggende voorbeeld van vervalsing. Natuurlijke handtekeningen hebben altijd een kleine variatie
Stap 2. Zoek kenmerken die bewijzen dat de voorbeelden een schrijver delen
Nadat u uw monsters heeft onderzocht, zou u voor elk document of elke handtekening een lijst met individuele kenmerken moeten hebben. Vergelijk uw aantekeningen en zoek naar subtiele consistenties die bewijzen dat 2 documenten een auteur delen.
Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat er inconsistenties zijn in de helling, lettergrootte en spatiëring tussen letters in 2 voorbeelden. Ondanks deze verschillen wordt "m" echter altijd geschreven als 2 opwaartse bogen, zit "I" altijd onder de basislijn, wordt hoofdletter "R" altijd gebruikt in plaats van kleine letters "r", en cursieve "s" heeft altijd een afgeronde bovenkant. Als u geen sporen van tracering of nabootsing ziet, zijn deze kenmerken een goed bewijs dat de documenten een auteur delen
Stap 3. Bepaal of de monsters geen individuele kenmerken delen
Houd er rekening mee dat er altijd variaties zijn tussen handschriftvoorbeelden die door dezelfde persoon zijn geschreven. Als u echter constateert dat 1 document of handtekening ten minste 1 herhaalde eigenschap bevat die niet aanwezig is in de andere steekproef, kunt u redelijkerwijs concluderen dat de documenten geen auteur delen.
